برای صمد و اولدوزها

کاری از رفیق منوچهر

برگرفته از «تلگرام»   هشتم شهریور ماه ۱۴۰۳

یادبودی ارزنده در بزرگداشت یکی از بهترین نویسندگان دوران ما و بی هیچ گمان و گفتگو، بی همتا در آفرینش داستان های دلنشین و آموزنده و برای کودکان. دریغا که چنین بزرگان ادب و اندیشه و کار و پیکاری ـ چنانچه دورتر نروم ـ از طاهره قُره العین و تقی ارانی گرفته تا علی اشرف درویشیان و صمد بهرنگی در سرزمینی که خودکامگان سده ها بر آن فرمان رانده و همچنان می رانند، چه آسوده به سیاهچال ها و زندان ها افکنده شده، نیست و نابود می شوند! با این همه، کار آن ها دهه ها، سده ها و گاه برای همیشه نشانه گذار و نام شان جاوید می شود:
خورشیدهایی تابان و گرمابخش جان و روان و مایه ی سرفرازی آدمیان که ما ایرانیان با همه ی نشیب و فرازها و اُفت و خیزهای تاریخی از گنجینه ای از آن ها برخورداریم و به تک تک شان می بالیم.

ب. الف. بزرگمهر   هشتم شهریور ماه ۱۴۰۳

نگاره نماهنگ پیوست (برگرفته از «تلگرام»):  برای صمد و اولدوزها