... بیگمان هستند؛ همچنانکه خبرچین های ترکیه، انگلیس و عربستان زیر چکمه ی خاندان سعودی و برخی دیگر از کشورهای سودجو (ذینفع) نیز هستند؛ ولی آیا بنیاد چنین چالش هایی که هر بار بگونه ای خود را بِرُخ می کشد، این است؟ بیگمان نه! از آن الف بچه ی ایرانی تبار خبرچین «یانکی» ها که چند سالی نیز در زندان های رژیم خرموشی آب خنک خورد و سرانجام به خداوندانش بازگردانده شد گرفته تا بسیاری باره های ریز و درشت دیگرِ روی داده، گواه زمینه ای است که از آن کم تر یاد شده و می شود:
ناخشنودی بیشینه توده های مردم از رژیمی سرکوبگر، دروغگو، دزد و بی همه چیز که به هر "هنر"ی برای پرکردن جیب خود آراسته و تنها تنگدستی و بیکاری و هزار درد بی درمان برای توده های مردم آفریده است: فشرده ی سخن آنکه:
در این ولایت آسمانی ـ ریسمانی ـ ریدمانی توی سرِ سگ بزنی، خبرچین می ریند؛ و مگر در خود خیمه و خرگاه رژیم دزدسالار که کم و بیش همگی یک یا دو یا بیش تر، گذرنامه های بیگانه و بیش تر از اروپای باختری، کانادا، «ممالک محروسه شیطان بزرگ» و برخی کشورهای ریز و درشت «آمریکای لاتین» در جیب دارند،* خبرچین یافت نمی شود؟ چرا! یافت می شود و میان این «جهان میهنی»** ها بسیار خوب و بیش از هر جای دیگری هم یافت می شود.
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ امرداد ماه ۱۴۰۳
* «در همین مجلس توی سر سگ بزنی، چندتابعیتی می ریند» ب. الف. بزرگمهر دوم اَمرداد ماه ۱۳۹۸
https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/07/blog-post_24.html
** «کُسموپولیتیسم» به آرشی ۱۸۰ درجه رویارو با آرش «کارگرهمبستگی جهانی» («انترناسیونالیسمِ پرولتری»). پیش تر ها که هنوز بانک ها و شیوه های الکترونیکی جابجایی پول میان کشورها هنوز آنچنان گسترده و همگانی نشده بود به کسانی گفته می شد که «میهن شان در چمدان های انباشته از پول شان است»؛ برای آن ها از ریز و درشت که برای دستیابی به پول و «مال» (واژه ای سخت بیزاری برانگیز) جان داده و می دهند، میهن و میهن دوستی همان اندازه بیمایه، بی ارزش و بی هیچ آرش و مانشی است که «کارگرهمبستگی جهانی».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر