«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مرداد ۱۸, پنجشنبه

بوته ای نشاشیده در هیچ زمینه ای برجای ننهاده اند

بوته ای نشاشیده در هیچ زمینه ای برجای ننهاده اند؛* خرموش از «زیست بوم» و اینا چه درمی یابد؟! کارِ خرموش خوردن و ریدن و گاییدن و بچه خرموش پس انداختن و لابلای این ها نیایش های پرآب و تاب به گوش الله خواندن است که هر از گاهی نیز پذیرفته نمی شود: ... رکعت نماز ... می خوانم برای رضای الله ... گوووو.............ززز!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ امرداد ماه ۱۴۰۳

* گردهمایی پرخاش آمیز مردم کهگیلویه و بویراحمد در خیابان پارک جنگلی  روبروی «محیط زیست استان» (برگرفته از «تلگرام»  ۱۸ امرداد ماه ۱۴۰۳)

ویدئوی پیوست:  بوته ای نشاشیده در هیچ زمینه ای برجای ننهاده اند



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!