«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مرداد ۳۱, چهارشنبه

نه می گذاریم «نادان یابو» از مُرداب بیرون آید و نه خودمان پا در مرداب خواهیم نهاد

«محسن رضایی»، هموند «مجمع تشخیص مصلحت نظام» در گفتگو با رسانه ای آمریکایی درباره ی رویدادهای تازه در منطقه سخن گفت.

«محسن رضایی»، هموند «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، در گفت‌وگو با شبکه سی‌ان‌ان در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا ایران در پی ترور شهید «اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران،به اسرائیل حمله تلافی‌جویانه می‌کند، گفت: ایران در زمان و مکان مناسب اقدام خواهد کرد و بر اساس ماده ۵۱ منشور سازمان ملل حق داریم از خود دفاع کنیم. اگر پاسخ داده نشود شرارت‌های رژیم صهیونیستی ادامه خواهد داشت، بنابراین پاسخ داده خواهد شد.

وی در پاسخ به این پرسش که حمله چگونه خواهد بود و ایران چقدر قدرت دارد، تاکید کرد: پاسخ سوال شما پس از اقدام ایران مشخص خواهد شد [همانا «خواهیم دید!» لات بی همه چیز «یانکی»؛ از او آموخته یا نه را خدا هم نمی داند؛ ولی بمب زیر کون مبارک و میمونِ آن خوکِ کار چاق کن پلستینی تبار نهادن و وی را به آغوش عزراییل آسمانی سپردن که هم اکنون نُقلی نوغنچه ی نورسیده اش سرگرم چانه زنی با عَردوغان برای زنده کردن سپرده های شایان درنگ پاپا جان در ترکیه است، نشان تان نداد یا به این زودی بدست فراموشی سپرده شد؟!].

رضایی در پاسخ به این پرسش که راه‌حل ایران [بخوان: جمهوری دزدان اسلام پیشه!] برای تبدیل نشدن پاسخ به رژیم صهیونیستی به جنگی بزرگ در منطقه چیست، تصریح کرد: پیامدهای اقدام خود را بررسی کرده‌ایم و اجازه نمی‌دهیم نتانیاهو که در حال فرو رفتن به باتلاق است از این شرایط بیرون آید [این درست ترین سخنی است که بر زبان رانده ای؛ رژیم فراراست «عزراییل» که کم و بیش چون رژیم خرموشی خودت بسان خر در گل گیر کرده و توان گشودن گره های اختسادی ـ هازمانی و از آن برتر، گره های پیچیده ی سیاسی را نداشته و خشم توده های مردم «عزراییل زمینی» را برانگیخته، خواهان یا باریک تر بگویم: تشنه ی فراهم نمودن درگیری با رژیم پوشالیِ توسری خورده  و لرزان تر از همیشه ی گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان با یاری و همراهی «یانکی» ها، انگلیسی ها و دیگر شغال های اروپایی است که بویژه با این یکی جیک و پیک تان از همه ی آن دیگران بیش تر است. نیک که بنگری، تله ی «خونخواهیِ» بر زبان خرموش مُعَظَّم آمده را آن ها جلوی پای تان نهاده اند. چشم هایت را خوب باز کن «خر قبرسیِ» که پس از نزدیک به ۵۰ سال چریدن در باغ و بستان رو به نابودی نهاده ی ایران، نه از گردش روزگار آموخته ای و نه از آموزگارِ بصیرت العُظمایِ الدنگی نادان تر از خودت که همچنان پِهِنِ گاو را از گوشت کوبیده بازنمی شناسد. یادت هم نرود به دیگر برادران عرزشی الدنگت هم هشدار بدهی تا زیر گوش آن بصیرت العُظما زمزمه کنند تا کم تر دندان قروچه کند و همگی با هم دُم تان را لای کون تان بگذارید؛ سرتان را پایین نگه دارید و خفقان بگیرید؛ وگرنه، این بار «عزراییل زمینی» لات آسمان جُلی بی کلّه را به بیت الدنگ مُعَظَّم می فرستد تا همه را از دَم بگاید و همچنان کسی نتواند گواهی درخور برای پاسخگو شناختن شان بیابد] ...

وی یادآور شد: واشنگتن نمی‌تواند از یک سو خواستار کاهش تنش باشد و در مقابل، از منبع اصلی تنش یعنی اسرائیل حمایت تمام‌قد کند. شما نمی‌توانید واقعیت قدرت جمهوری اسلامی ایران را نادیده بگیرید. ایران به لحاظ تاریخی و ژئوپلیتیکی بازیگری پرنفوذ و قدرتمند است [اگر هم بوده، اینک با گند و گهی که بدرازای نزدیک به ۵۰ سال ببار آورده اید، دیگر نیست و از آن گذشته، دُم پلیدتان را بیهوده به ایران گره نزنید؛ همان ولایت با هر پسوندی بجز ایران بگویید، بهتر است. می دانی چرا؟ چون ولایتی کونسو شده و هر جایی نمی تواند نام این یا آن کشور را به کون خود ببندد.]

گزیده ای برگرفته از گزارشی در «کبنا نگوز» به تاریخ ۳۱ امرداد ماه ۱۴۰۳ (برنام، برجسته نمایی های بوم و افزوده های درون [] همه جا از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!