چه شد که چین با ۳۲۰ میلیارد دلار منابع خود میان سال های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۶، دویست و بیست و شش میلیون پیشه پدید آورد و ما با بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار نتوانستیم کارورزی در کشورمان را به سی میلیون تن برسانیم؟! (پرسش محمد بحرینیان، پژوهشگر اقتصادی در ویدئوی پیوست ـ برگرفته از «تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران» ۱۲ تیر ماه ۱۳۹۸)
پاسخ از زبان یک سوداگر و کارچاق کنِ دست اندر کارِ
بازی های خورد و برد با آنچه «جامعه جهانی» نام گرفته است:
وللهِ دروغ چرا؟ آنجا را نمی دانم؛ ولی اینجا خدا وکیلی، در
چنین کارهایی هیچگونه بده بستانی نان و آبدار که دست ما را بگیرد، در کار نیست؛
وگرنه، ما روی دست چین و ماچین می زدیم و هر روز الا ماشاء الله، هزاران پیشه خرید
و فروش می کردیم.*
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ تیر ماه ۱۳۹۸
https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/07/blog-post_4.html
* بیگمان این سخن باریک و پاکیزه را بدیده می گیرید که چرا وی، بنا بر سرشت ریشه گرفته از پیشه اش به عنوان نمونه نمی گوید: هزاران پیشه می ساختیم و ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.