«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ شهریور ۱۲, دوشنبه

با چه کله خرهایی ناچار به نشست و برخاستیم؟!

«کاکا سیاهِ یانکی ها»* با نگاهی خوار شمارنده و تا اندازه ای شگفت زده که گویی به جانوری تاکنون ناشناخته می نگرد، در اندیشه با خود:
با چه کله خرهایی ناچار به نشست و برخاستیم؟! با این ها می توان جهان را به آسودگی آتش زد و سوزاند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۳

* کاربرد «کاکا سیاه» از دیدگاه نژادپرستانه ی همان هاست که این مزدور نمایشی را در کنار فرماندهان راستین «یانکی» ها بکار گماشته اند.



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!