مشتی
لات بی همه چیز بیکاره با داوهایی کون خر پاره کن که زورشان تنها به توده های مردم
نگونبخت ایران دزدزده می رسد و دیواری کوتاه تر از کردستان نیز نمی یابند؛ مُشتی
ناکس و نابکار که چپ و راست در سوریه از «عزراییل» کتک نوش جان می کنند و خونخواهی
آن را با توپ و تفنگ از مردم دلاور کردستان می گیرند؛ سردارانی گریخته از پیشانی
های جنگ با «صددام» یا چون آنکه در میان نشسته، جنگ ندیده که شاخاب پارس را روز و
شب برای ناوها و کشتی های «یانکی» ها و همدستانش آب و جارو می کنند و برای مشتی
مزدور و سرکوبگر گیج و گول تر از خود، «منم منم بزبزه ها» نمایش می دهند. از هر
راهِ شایست و ناشایست پول پارو می کنند و در بانک های باخترزمین که بخوبی با منش
فرومایه ی این ناکسان آشنایند، می انبایند.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر
میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران
برهبری طبقه کارگر!
ب. الف. بزرگمهر
۲۶ دی ماه ۱۴۰۲
https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/01/blog-post_16.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.