«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۳۰, دوشنبه

... اگر این نامردها سالیان آزگار «حضرت عزراییل زمینی» را سیخونک نمی زدند

رئیس جمهور [بخوان: کارپرداز خیمه و خرگاه رهبری!] در همایش روز ملی صادرات:
شما از وضعیت آگاه هستید؛ ما اکنون در جنگ هستیم و این نامرد‌ها روز به روز می‌خواهند اوضاع را بدتر کنند؛ اما فرصت‌های زیادی نیز پیش روی ماست که می‌توانیم با همکاری یکدیگر از آنها حداکثر استفاده را ببریم. می‌توانیم از فرصت‌های اوراسیا، بریکس، شانگهای و روابط با کشور‌های اسلامی و همسایگان استفاده کنیم. دست به دست هم خواهیم داد و ان‌شاءالله مشکلات را حل می‌کنیم و با توکل به خداوند، با قدرت و عزت پیش خواهیم رفت.*

دنباله ی گفته های «ملیجک نظام»:
خوب! سرتان را بیش از این درد نمی آورم؛ ولی اگر این نامردها سالیان آزگار «حضرت عزراییل زمینی» را سیخونک نمی زدند و کار به موشک پرانی کشیده نمی شد، می توانستیم بدون دست کمک دراز کردن بسوی «بریکس» و «شانگهای» و اینا مشکلات عدیده ی به ارث رسیده از دوره ی کارپرداز پیشین را انشاء الله ماشاء الله بحول قوه ی الهی حل کرده و با راندن کلاغ ها که سرتاسر باغ را پر کرده اند، ولایت را گُل و بُلبُل کنیم. به هر رو با اینکه کاری از دست مان برنمی آید، همچنان با قدرت و عزت پیش می رویم تا ببینیم به کجا می رسیم و خدا چه دست اندازهای تازه ای سر راه وفاق ملی مان پدید خواهد آورد.

ب. الف. بزرگمهر   ۳۰ مهر ماه ۱۴۰۳

* برگرفته از «قطره»  ۳۰ مهر ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!