پیرامون روز و
روزگارِ نسرین جوادی، کنشگر کارگری در بند رژیم کارگرستیز و زندگی ستیز فرمانروا بر
میهن مان
نسرین جوادی کارگر بازنشسته و فعال صنفی که از تیر ماه سال ۱۴۰۱ بدلیل شرکت در تجمع کارگران شاغل و بازنشسته در مقابل مجلس شورای اسلامی در زندان اوین محبوس می باشد و از بیماریهایی همچون پوکی شدید استخوان، قند و فشار خون بالا و نارسایی اعضا داخلی با ۶۸ سال سن رنج میبرد اینک با بیماری مهلک و به کما رفتن و بستری شدن تنها فرزندش در بیمارستان در شرایط بسیار سخت و شکنجه آوری قرار گرفته است.
فرزند چهل ساله نسرین که پدرش را نیز از دست داده است و بدنبال زندانی شدن مادر شرایط روحی نامناسبی پیدا کرده است به بیماری درجه یک قند مبتلا و نیاز حیاتی به مراقبت دارد. با اینحال و به رغم سپری شدن حدود نیمی از دوران پنج سال محکومیت نسرین جوادی، مسئولین قضایی و امنیتی از دادن آزادی مشروط به وی خودداری و به رغم گذشت ده روز از بستری شدن تنها فرزندش در ای سی یو و سپس بخش مراقبتی بیمارستان، حتی از دادن مرخصی به این مادر رنج دیده و حق طلب خودداری میکنند.
تنها جرم نسرین به عنوان یک کارگر بازنشسته، فعالیت صنفی برای احقاق حقوق بازنشستگان و شرکت در تجمع صنفی در مقابل مجلس است.
ما امضا کنندگان این بیانیه با تاکید بر آزادی فوری نسرین جوادی و پایان دادن به نگرانی طاقت فرسا و درد و رنج یک مادر، بدینوسیله از تمامی مردم آزاده ایران و فعالان و مجامع حقوق بشری و عفو بینالملل تقاضا داریم برای آزادی فوری نسرین جوادی هر گونه اقدام لازم را بعمل آورده و در اقدامی متحدانه خواهان آزادی همه فعالین صنفی و سیاسی در بند بشوند.
بدیهی است اعلام داریم، تبعات بروز هر اتفاقی برای زندانیان سیاسی و خانوادههایشان، مستقیما متوجه حکومت جمهوری اسلامی و دستگاه قضایی آن است.
نام های دستینه کنندگان
برگرفته از «اتحادیه آزاد کارگران ایران» نهم آبان ماه ۱۴۰۳
برنام از آن من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر