«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۹, چهارشنبه

بیانیه‌ی گروهی از کنشگران کارگری، سیاسی، مدنی و حقوق بشری و زندانیان سیاسی

پیرامون روز و روزگارِ نسرین جوادی، کنشگر کارگری در بند رژیم کارگرستیز و زندگی ستیز فرمانروا بر میهن مان

نسرین جوادی کارگر بازنشسته و فعال صنفی که از تیر ماه سال ۱۴۰۱ بدلیل شرکت در تجمع کارگران شاغل و بازنشسته در مقابل مجلس شورای اسلامی در زندان اوین محبوس می باشد و از بیماری‌هایی همچون پوکی شدید استخوان، قند و فشار خون بالا و نارسایی اعضا داخلی با ۶۸ سال سن رنج می‌برد اینک با بیماری مهلک و به کما رفتن و بستری شدن  تنها فرزندش در بیمارستان در شرایط بسیار سخت و شکنجه آوری قرار گرفته است.

فرزند چهل ساله نسرین که پدرش را نیز از دست داده است و بدنبال زندانی شدن مادر شرایط روحی نامناسبی پیدا کرده است به بیماری درجه یک قند مبتلا و نیاز حیاتی به مراقبت دارد. با اینحال و به رغم سپری شدن حدود نیمی از دوران پنج سال محکومیت نسرین جوادی،  مسئولین قضایی و امنیتی از دادن  آزادی مشروط به وی خودداری و به رغم گذشت ده روز از بستری شدن تنها فرزندش در ای سی یو و سپس بخش مراقبتی بیمارستان،  حتی از دادن مرخصی به این مادر رنج دیده و حق طلب خودداری می‌کنند.

تنها جرم نسرین به عنوان یک کارگر بازنشسته، فعالیت صنفی برای احقاق حقوق بازنشستگان و شرکت در تجمع صنفی در مقابل مجلس است.

ما امضا کنندگان این بیانیه با تاکید بر آزادی فوری نسرین جوادی و پایان دادن به نگرانی طاقت فرسا و درد و رنج یک مادر،  بدینوسیله از تمامی مردم آزاده ایران و فعالان و مجامع حقوق بشری و عفو بین‌الملل تقاضا داریم برای آزادی فوری نسرین جوادی هر گونه اقدام لازم را بعمل آورده و در اقدامی متحدانه خواهان آزادی همه فعالین صنفی و سیاسی در بند بشوند.

بدیهی است اعلام داریم، تبعات بروز هر اتفاقی برای زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان، مستقیما متوجه حکومت جمهوری اسلامی و دستگاه قضایی آن است.

نام های دستینه کنندگان

برگرفته از «اتحادیه آزاد کارگران ایران»   نهم آبان ماه ۱۴۰۳

برنام از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!