«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۱۰, پنجشنبه

چشم تان کور و زبان تان لال! بخورید و دَم برنیاورید!

چشم تان کور و زبان تان لال!* بخورید و دَم برنیاورید! باری دیگر کوجک ترین واکنشی نشان بدهید، «عزراییل» به پشتوانه ی ما جان پلیدتان را خواهد گرفت و ما نیز انبوه سرمایه های بادآورده ی انباشته در بانک های مان را بالا کشیده، کاخ هایی که اینجا و آنجا با سرمایه های برباد رفته ی آن مردم نگونبخت ساخته اید را از آنِ خودمان خواهیم نمود. نه آنکه آن ها را دوباره به آن نگونبختان بازپس دهیم یا از آن بدتر به کفن دزدهای رژیم پیشین که برای جانشینی شما دزدانِ بی آبرو لَه لَه می زنند، بسپاریم. چشم همه ی آن ها هم کور که نتوانستند از دارایی های خود خوب پاسداری کنند. زبانزدِ خودتان می گوید: آب رفته دیگر به جوی بازنمی گردد.

از زبان «فیلمِ نور دیده و سیاه شده» ی** «یانکی» ها: ب. الف. بزرگمهر   دهم آبان ماه ۱۴۰۳

* سخنگوی کاخ سپید [بخوان: کاخ روسیاه!] در پی یورش رژیم «عزراییل» به جمهوری اسلامی ایران [بخوان: جمهوری دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی!]  و زیرپا نهادن یکپارچگی سرزمینی (بجای «نقض تمامیت ارضی») آن از «تهران» خواست که به این یورش تروریستی پاسخ ندهد.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   هشتم آبان ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

** برگرفته از یادداشت «نمایش سیاه و سپید»  ب. الف. بزرگمهر   ۲۴ اردی بهشت ماه ۱۴۰۱

https://www.behzadbozorgmehr.com/2022/05/blog-post_14.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!