«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۲۲, یکشنبه

یادآوری و درخواستی از همه ی دولت ها و بلندپایگان دست اندر کارشان ... ـ بازپخشش

بازپخشش درخواستی با بازتاب های گسترده و پذیرفته شده

از چنین بازتاب و پیشوازی بسیار خرسندم و از همه ی کسانی، چه در جایگاه های رسمی یا جز آن که آن را پذیرفته و در گزارش ها و گفتگوهای رسانه ای خود بکار بستند، سپاسگزارم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۳

***

یادآوری و درخواستی از همه ی دولت ها و بلندپایگان دست اندر کارشان ...

یادآوری و درخواستی از همه ی دولت ها و بلندپایگان دست اندر کارشان که به هر شوندی در هماوندی با کارکردها و رویکردهای رژیم دزدان اسلام پیشه ی فرمانروا بر کشوری باستانی با پیشینه ی فرهنگی نشانه گذار در جهان لب به سخن می گشایند:
چه دوست مردم ایران باشید یا دشمن شان، در سخنان خود، توده های میلیونی مردم ایران را با چنان رژیمی آدمکش، دزد و از بنیاد، ناسازگار با فرهنگ ریشه دار ایران یکی نگیرید و بجای آن، «رژیم ایران» یا هر چیز دیگری که آماج گفته یا نوشته تان را روشن می کند، بکار ببرید؛ یکی گرفتن این دو، چنانچه ریگی به کفش نداشته باشید، نه تنها نشانه هایی از پریشان گویی، پشت گوش انداختن و بی ارزش پنداشتن جُستار را دربردارد که خواه ناخواه خوار شمردن توده های بجان آمده ی مردم ایران نیز هست که در همه ی سال های دور و نزدیک فرمانروایی رژیم میوه چین انقلابی شکوهمند با آماج های دادگرانه و آزادیخواهانه، چندین و چند بار بپا خاسته و در واپسین دهه با جانفشانی های بیمانندی این رژیم تبهکارِ ناسازگار با زندگی، زن، کارگر، جوان، دگراندیش و بگونه ای دربرگیرنده: آدمیت را تا لبه ی سرنگونی به واپس رانده و هنوز نتوانسته اند ریشه ی پلید آن را از سرزمینی که هوده ی بسیار بزرگی بر فرهنگ دامن گستر در همه ی جهان داشته، بیرون کشیده و به زباله دان تاریخ بیفکنند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۱ امرداد ماه ۱۴۰۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/08/blog-post_1.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!