«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۲۸, شنبه

‍ملیجک امیدی که در دل شماری خوش باور انداخته بودی، کجا پر کشید؟

ملیجک امیدی که در دل شماری خوش باور انداخته بودی، کجا پر کشید؟ زنان را نه تنها همچنان در خیابان آزار می رسانند که برای هیچ و پوچ بزندان می افکنند و خانواده های شان را زجرکش می کنند. آنچه در زیر آمده،* نمونه ای از شمار بیش تری است که در هفته ها و ماه های کنونی افزایش شتابنده ای داشته است.

ملیجک تو از پیشینیان خود از «اُم الفساد والمفسدین»: اکبر نوقی بهرمانی نامور به هاشمی رفسنجانی گرفته تا حتا آن دژخیم الدوله ی یکسره رهسپار دوزخ شده، پست تر، فرومایه تر و ناجوانمردتری و از این ها گذشته، هر کسی که فراخور جایگاهی که در آن باید پاسخگو باشد و کاری از دستش برنمی آید، چنانچه کناره نگیرد، ابزار دستی بیش نیست که کسی نیز برایش تره خرد نمی کند.

سر کسی با چاچول زبانی کلاه نگذار و گورت را هرچه زودتر گم کن.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۸ مهر ماه ۱۴۰۳

* نگرانی از وضعیت جسمی و محل نگهداری فعال کارگری و حقوق زنان هاجر سعیدی در زندان

ادامه نگرانی ها از وضعیت  هاجر سعیدی فعال زنان و جنبش کارگری  محبوس در زندان سنندج

هاجر سعیدی تنها زندانی سیاسی محبوس در کانون اصلاح و تربیت سنندج می باشد که هم اتاقی او  زندانیان غیر سیاسی می باشند. وی از  بیماری قلبی و ریه نیز رنج می برد.

هاجر سعیدی در تاریخ ٢٨ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در حالی که به همراه جمعی از فعالین کارگری سنندج به دیدار خانواده جانباخته خیزش انقلابی، «هومن عبداللهی» رفته بود، توسط ماموران اداره اطلاعات سنندج بازداشت شد.

برگرفته از «تلگرام»   ۲۸ مهر ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!