«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۶, یکشنبه

ما به هر کشوری یورش برده و آنجا را به چنگ می آوریم

به گفته های یکی از نخودچی کشمش های نظام سگ مذهب در گفتگوهای ایران برباددهِ نامور به «هسته ای» به رهبری زنهارخوار پلیدی به نام محمد جواد ظریف کمی باریک شوید؛* بسان رهبر دَبَنگ و سرشکسته، الاغ چموش سخنوری را به میدان رانده و درنیافته چه یاوه ای سر هم کرده است. آرش چنین پرت و پلایی چنین از آب درمی آید:
ما «در دفاع از منافع و تمامیت ارضی خود» به هر کشوری، چه با آن مرز داشته یا نداشته باشیم، یورش برده و آنجا را به چنگ می آوریم! ناهمتایی در گفتار و آماج شکنی (یا زیر پا نهادن آماج بجای «نقض غرض») که همه ی نشانه های آسیب مغزی را نیز در خود دارد بروشنی گواهید؛ گرچه، خرموش های اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان آنچه از زبانِ این آسیب دیده ی مغزیِ تمرگیده بر جایگاه وزارت کار و بار برومرزی ولایتی وامانده و بارها و بارها توسری خورده بیرون آمده را در کردار نشان داده اند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ششم آبان ماه ۱۴۰۳

* وزیر امور خارجه ایران: کشور در دفاع از منافع و تمامیت ارضی خود حد و مرزی ندارد

عبّاس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، اعلام کرد: ایران در حفاظت و دفاع از منافع و تمامیت ارضی و مردم خود هیچ حد و مرزی برای خود قائل نیست. در جریان سفرهای اخیر منطقه‌ای توانایی ایران برای دفاع و زدن ضربه‌ متقابل به کسانی که قصد تهاجم به ایران را داشته باشند برای طرف‌های خارجی تشریح شده است.

https://t.me/ir_sputnik/45050

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!