«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۱۶, دوشنبه

ما هم از اینا بر سر داریم ... ـ بازپخشش

صاحب مان با دست مبارک خویش آن را بر سرمان نهاد. صاحب مان هم یکی از اینا برای خودش دست و پا کرده و تنها پاهایش از کار افتاده است. خوشبختانه مغزش زمینگیر نشده و درست کار می کند و اینا ... ما با افتخار هر مردم آزاری که به صاحب مان با چشم بد نگاه کند یا به وی بد و بیراه بگوید و از اینا گاز می گیریم. صاحب ما به اندازه ای به ما اطمینان دارد که یکبار برای همیشه ریسمان مان را به کناری نهاد و گفت:
تو به اندازه ای بابصیرت هستی که نیازی به ریسمان ما نداری!

از زبان آن سگ کارشناس ارشد:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آذر ماه ۱۳۹۵

https://www.behzadbozorgmehr.com/2016/12/blog-post_10.html

دانشگاه «ایلینویز» (ایالات متحد) به سگی که صاحب زمینگیرش را در همه‌ی کلاس‌های دانشگاه همراهی نمود، گواهی افتخاری کارشناسی ارشد داد ...

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!