آرزو خاوری، دختر ۱۶ سالهای که به جرم رقصیدن بدون مقنعه در اردوی مدرسه، هدف تهدید و سرکوب مدیر و معاون پرورشی قرار گرفت، قربانی این سیستم سرکوبگر شد. آرزو، پس از تهدید به اخراج از مدرسه گریخت و به ساختمانی ششطبقه در خیابان فدائیان اسلام رفت و با پریدن از آن، پاسخی تلخ و اعتراضی به این فشارها داد. به گفتهی دوستانش، این کارِ آرزو پاسخی بود به تحقیرها و تهدیدهایی که او را به مرز فروپاشی رسانده بود.
روابط عمومی شهرستانهای تهران با بیتفاوتی اعلام کرده
است که هنوز دلایل قطعی این اقدام مشخص نیست؛ در حالی که حقیقت واضح است:
فشارهای سرکوبگرانه و خفقان، نفسهای دختران ما را میبرد.
«شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» با محکومکردن این رفتارهای خشن و سرکوبگر در مدارس، خواهان شفافیت و پاسخگویی فوری مسوولین و اصلاحات در ساختار آموزشی است.
«شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران»
برگرفته از «تلگرام» ۱۶ آبان ماه ۱۴۰۳ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. ب. الف. بزرگمهر)
ویدئوی پیوست: سرکوب سازمان یافته در آموزشگاه ها؛ کشتار آرام دختران دانشآموز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر