«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۲۹, سه‌شنبه

از کدام مردم سخن می گویم؟

از کدام مردم سخن می گویم؟* آن ها که سال های آزگار است در کوچه و خیابان بدست اراذل و اوباش خودمان کشته یا کور و زمینگیر می شوند یا این ها که همه ی اختساد و سیاست و اینا را در چنگ خود دارند؟ ناهمخوانی شگرفی است؛ نکند به پریشانگویی دچار شده ام؟! به هر رو، یا دارم سر خودمان کلاه می نهیم یا سر آن ها؟ یا شاید هم هر دو؟ نکند پیامد همنشینی با این مردک چاچولباز باشد؟!

از زبان این مردک:  ب. الف. بزرگمهر   ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳

* مجید انصاری: سر جنگ و دعوا با هیچ کشور یا فردی را نداریم

معاون حقوقی رئیس‌جمهور در همایش بین‌المللی داوری:
ما سر جنگ و دعوا با هیچ کشوری و  با هیچکس را نداریم و اگر هر کشوری از جمله آمریکا، بر پایه حقوق بین الملل و به رسمیت شناختنِ اراده و خواست مردم ایران آمادگی مراوده و تعامل عادلانه و قانونمند و ضابطه مند را به دور از تحکم استکباری داشته باشد، جمهوری اسلامی ایران نیز همواره اعلام کرده که آماده است.

امیدواریم جنگی در هیچ نقطه از جهان نباشد؛ اما نمی‌توانیم برابر جنگ‌های تحمیلی اقتصادی، در غالب تحریم یا جنگ‌های حقوقی  و در غالب اتهام افکنی، «دست بسته» باشیم. ما در عرصه حقوقی همزمان با سایر اقدامات، باید در این بخش هم تقویت شویم.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»   ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۳  (برجسته نمایی های بوم از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!