«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آبان ۲۰, یکشنبه

می خواهید از توده های مردم زهرِ چشم بگیرید و از برآمدِ آذرخش دیگری جلوگیرید؟

می خواهید نیرومندی و پایداری خود را برُخ لات بی همه چیز «یانکی» بکشید؟* یا شاید بسان همیشه دیواری کوتاه تر از کردستان و مردم دلاور و مهربان آن نیافته اید؟ پفیوزهای ننگ ایران و ایرانی، به این یا آن شَوَند یا هر شَوَند دیگری به چنین تبهکاری هایی دست می یازید، چیزی را نمی توانید از چشمِ توده های مردم ایران پنهان کنید؛ همه دیدند «عزراییل» با همه ی کوچکی اش چگونه دَک و پوزِ پلیدتان را بخاک مالید؛ همه می دانند تا چه اندازه پست و فرومایه اید و تنها کاری که از دست تان برمی آید، خونخواهی از مردم بیگناه و سرفرازترین و برومندتربن فرزندان ایران زمین به بهانه هایی پوچ است. همه می دانند که می خواهید از توده های مردم زهرِ چشم بگیرید و از برآمدِ آذرخش دیگری جلوگیرید. «هرکه نامُخت از گردش روزگار  نیز ناموزد ز هیچ آموزگار» (رودکی)

برای آزادی زندانیان سیاسی بویژه آن ها که رژیم دزدسالار اسلام پیشگان، آهنگ گرفتن جان شان را در سر می پروراند پای به میدان نهاده، خشم خود را نشان دهید!

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۳

* وریشه مرادی، زندانی سیاسی، از سوی «شعبه ۱۵ دادگاه اَنقُلاب تهران» به ریاست میخ در گِل (قاضی): ابوالقاسم صلواتی به اتهام «بغی» به اعدام داد باخت.

نشست های دادگاهِ زندانی سیاسی، وریشه مرادی در تاریخ‌های ۲۷ خرداد و ۱۴ مهر ۱۴۰۳ برگزار و فرمان اعدام وی امروز یکشنبه، ۲۰ آبان به وکلای وی ابلاغ شده است. در این نشست ها، وی اجازه دفاع از خود را نداشت و آن میخ در گِل حتا به وکلای او نیز اجازه دفاع نداد. همچنین وکلای پرونده که پیشتر از حق بررسی پرونده محروم شده بودند، پس از پایان دومین نشستِ دادگاه، تنها چند ساعت توانستند پرونده موکل‌شان را بررسی کنند.

برگرفته از «تلگرام»  ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!