«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آذر ۳, شنبه

پسر کو ندارد نشان از پدر ...

فرآورده هایی از «اسلام ناب محمدی» رژیم دزدان اسلام پیشه

شاید تنها جداگانگی میان این دو کلان دزد، شیوه ی رفتار پسر با دیگران باشد که نازک تر از برگ گل به کسی نمی گوید و یواشکی سرش به کار خویش است؛ ناساز با پدری خشن و تندخو که بهنگام خود، چپ و راست زیر گوش زندانیان دست بسته می زد تا به گناهانی نکرده زبان گشایند.

ب. الف. بزرگمهر   سوم آذر ماه ۱۴۰۳

ز فرموده اوستادان پیش
شبی آمد این بیتم اندر نظر

پسر کو ندارد نشان از پدر
تو بیگانه خوانش مخوانش پسر

وزین بیت اندیشه ی دوربین
بدین معنی نغز شد راهبر

که دوران دو رنگ است و ابنای او
ندارند از آن از دو رنگی گذر

از دیوان سروده های ابوالحسن فراهانی از سرایندگان سده ی یازدهم، برگرفته از «گنجور»

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!