می بینی کیر خر مادربخطا؟ بهزیستی و شادی هوده ای همگانی است. (ویدئوی پیوست ـ برگرفته از «تلگرام» هفتم آذر ماه ۱۴۰۳). تو هم آزرده نباش و خودت را هم یواشکی سرزنش نکن. شکست های پی در پی خوردی و «نادان یابو» با چند لگد کارآ «جبهه مقاومت» که سال ها برایش خون دل خورده بودی را بخاک و خون کشید و آبروی نداشته ات را بُرد؟ انشاء الله در «جهان باقی» تاوان آن را بازپس می گیری. همه باید روزی از این «جهان فانی» رخت بربندند و تو هم با همه ی سگ جانی ات، سرانجام خواهی رفت. اگر از من می شنوی، هر چه زودتر بهتر! ترسم از آن است که آن غول بی شاخ و دُم «یانکی» کار دستت بدهد و ناچارت کند برای تندرستی وی و «نمالیا»، گیلاسی شراب همراه با ژامبون خوک نوش جان کرده کونی هم بحنبانی. آنگاه چه برجای می ماند؟ هیچ! پس از سال ها لُنباندن بلدرچین و آسمان ریسمان بافی به سرنوشت «مولانا شرف الدین» دچار شده، مست و كون دریده به حضرت رَبّ خواهی رفت.*
ب. الف. بزرگمهر هفتم آذر ماه ۱۴۰۳
* مولانا شرف الدین را در آخر عمر قولنجی عارض شد. اطباء خون گرفتن فرمودند. مفید نیامد. شراب دادند فایده نداد. در نزع افتاد.
یكی پرسید كه حال چیست؟
گفت: حال آنكه بعد از هشتاد و پنج سال، مست و كون دریده به حضرت رَبّ خواهم رفت!
جاودانه عُبید زاکانی
ویدئوی پیوست: بهزیستی و شادی هوده ای همگانی است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر