این دسته گل را تو به آب دادی

این دسته گل را تو به آب دادی و مرا هم درگیر کردی؛ چندین بار به تو گوشزد کردم این همه کُشت و کُشتار فرجام خوبی برای «عزراییل» ندارد؛ ولی تو نه تنها گوش ندادی که بسان کودکان لجباز، شهروندان بیگناه عرب را به بمب و موشک بستی و شمار بسیاری از سربازان خودمان را هم به کشتن دادی. اینک همه ی این ها به پای من که تا چندی پیش وزیر جنگ و خونریزی ات بودم، نوشته شده و دست شان برسد، هر دوی مان را چون تبهکاران نازی به دادگاه خواهند کشاند. تو با آن دو بُزمَجه ی کاسه ی داغ تر از آشِ خودت، تخم کینه و نفرت تازه ای میان توده های عرب و یهودی کاشتی. تو که از نوک دماغت جلوتر را نمی توانی ببینی با خود نیاندیشیدی، آن هنگام که این تخم ها جوانه زده و به بار نشینند، چه آینده ی تیره و تاری پیش روی مان خواهد بود. تو هرگز درنیافتی که حتا اگر به دادگاه تبهکاران جنگی سپرده نشویم، توده های مردم جهان چگونه به ما می نگرند. تو روی هیتلر را سپید کردی و یهودیان که بدرازای تاریخ با همه ی درد و رنج های گرانبار شده بر ایشان، در کم و بیش هر زمینه ای به پیشرفتِ توده های مردم جهان و همزیستی آشتی جویانه با یکدیگر کمک های شایانی نموده و دانشمندان و هنرمندان و فن آورانِ بزرگی به جهان پپیشکش نموده اند را شرمگین و سرافکنده نمودی. تو ننگ مردم یهودی!

ب. الف. بزرگمهر   چهارم آذر ماه ۱۴۰۳