«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آذر ۱۸, یکشنبه

دبستان سرِ پایی

به نوبه ی خود، دستاوردی است؟ مگر نه؟ بدزدید، بار بزنید، دار بزنید، چپو کنید، نمازهای نان و آبدارِ خداپسندانه بخوانید و بگفته ی جاودانه حافظ شیرازی «... آن کار دیگر بکنید.»؛ همین و بس! مگر الله چشم کاری بیش از این از شما بندگان پرهیزکارش دارد؟

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ آذر ماه ۱۴۰۳



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!