«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آذر ۱۳, سه‌شنبه

... البته دستور عاغاست؛ مُعَظَّمَّ لَه خودشان روی شان نمی شود بگویند

دنباله ی ترساندن های بچه خوشگل پیشین نظام:
... البته دستور عاغاست؛ مُعَظَّمَّ لَه خودشان روی شان نمی شود بگویند؛ می ترسند بور شوند. برای همین، کار را به ما که کاکل زری پا یه جهان نهاده ایم، سپردند که کم تر توی چشم بزند. آن ملیجک را هم دور زدند؛ چون کارِ تعامل با «شیطان بزرگ» که انگشتش را به هر جایی فرو می کند، دشوارتر می کند و بهانه ای تازه فراهم می آورد تا ما را بیش تر بدوشند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!