«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ آذر ۱۵, پنجشنبه

باید ببینیم کجای کارمان درست مانده و نیازی به بازبینی و چاره جویی ندارد؟

می پرسد:
باید ببینیم کجای کارمان اشکال دارد ...*

... و من با خود می اندیشم:
چه پرسش نادرست و ناروایی؟! آیا خودش را گول می زند یا دانسته و آگاهانه ویراژ می دهد تا مردم را بفریبد؟ آیا نمی داند که پرسش درست، چیزی در این مایه است:
باید ببینیم کجای کارمان درست مانده و نیازی به بازبینی و چاره جویی ندارد؟

... و پاسخ به آن ساده است:
هیچ جا! بسان باغی که آنچنان سراسر آن را کِرم فراگرفته که از سر و کول هم بالا رفته، در هم می لولند، چارهِ آن مرگ است؛ مرگ کِرم ها با بیل زدن های ژرف و خیش کشی تا باغ جانی تازه گرفته، باری دیگر سرسبز و شادمان شود.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۳

* باید ببینیم کجای کارمان اشکال دارد که امروز برای جوانی که ۴۰ سال در دامان جمهوری اسلامی پرورش یافته، گزینش سختگیرانه اعمال می‌کنیم. 

دستیار ارواح مَشکش: «حقوقی» ملیجک نظام:
در حوزه اشتغال با توجه به جمعیت جوان تحصیلکرده و هرم سنی در سن ازدواج و هم در سن اشتغال، علیرغم همه سرمایه‌گذاری و زحمات دولت‌های مختلف، دچار کاستی‌های بسیاری هستیم.

در حوزه آزادی‌های فردی، اعمال سلیقه‌های شخصی داریم؛ محدودیت‌هایی اعمال می‌شود.

در بحث گزینش‌ افراد برای اشتغال در دانشگاه‌ها و سایر مراکز مشکلاتی داریم. شهروندان که ۴۰ سال است در دامن جمهوری اسلامی بدنیا آمده و آنها را آموزش داده است، باید ببینیم کجای کار مشکل داشته که امروز سیاست‌های گزینش سختگیرانه را اعمال می‌کنیم و به بهانه‌های مختلف، افراد کنار گذاشته می‌شوند.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۳ (با اندک ویرایش درخور گفته های این مردک، تنها در نشانه گذاری ها از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

ویدئوی پیوست: باید ببینیم کجای کارمان درست مانده و نیازی به بازبینی و چاره جویی ندارد؟



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!