زمینه سازی و جای پایی برای فرار از پاسخگویی به ندانمکاری ها و تبهکاری های پیشِ رو
می گوید: ما کردها کژ می نشینیم؛ ولی راست حرف می زنیم (ویدئوی پیوست)؛* و من بی درنگ با خود می اندیشم: کردها بله؛ ولی شما کژ می نشینید تا
راست بگوزید و گناه آن را هم بگردن مردم این یا آن استان افکنده و دست بالا که گند
کار بیش تر در آمد، یک پس گردنی نمایشی به استاندارِ «خودیِ» پر و بال یافته به
جایگاه «مِهتَر جمهور استان» خواهید زد تا به پندار خود کار را ماسمالی نموده، روی
گند و گه بالا آمده ماله بکشید:
زمینه سازی و جای پایی برای فرار
از پاسخگویی به ندانمکاری ها، دله دزدی ها و تبهکاری های در پیش برای خرموش هایی
نوپا که در سنجش با کلان خرموش ها دست شان به کم تر جایی بند است و چون برخی «ساتراپ»
های دوران باستان یا بدتر از آن ها ایلخانان خرد و کلان سده های میانی ناگزیر به
کشیدن شیره ی بیش تری از جان توده های مردم و چپاول باز هم گسترده تر خاستگاه های استان
خویش شوند؛ پاسخ به پرسشی درونی که چرا به استان ها بند کرده اند و اینک رویهمرفته
روشن شد.
آن هنگام که نخستین گفتگو و ستیزه ی ساخته و پرداخته ی رسانه ای با آن مردک نادان: جلیلی را دیدم، واژه ی چاچولباز (شارلاتان) بذهنم دوید؛ ولی در کاربردِ آن دودل بودم. «ملیجک» نیز در پی آن آمد؛ بی هیچ دودلی و شد: «ملیجک چاچولباز» (یا چاچول زبان): فرنامی سزاوار این یکی تا ببینیم ...
ب. الف. بزرگمهر ۱۱ دی ماه ۱۴۰۳
* راستی در کردستان چه نامی روی کردهای مزدور رژیم دزدان اسلام پیشه نهاده بودند؟ بگمانم «جاش»، اگر درست به یاد داشته باشم. در سنندج و پیرامون آن بچشم و گوش خود شنیدم و دیدم توده ی مردم در کوچه و بازار شهر و یکی دو روستای دور و بر درباره ی آن ها می گفتند و با چه بیزاری به آن ها می نگریستند. ب. الف. بزرگمهر ۱۱ دی ماه ۱۴۰۳
***
حسین زاده، دستیار مهتر جمهور در زمینه ی گسترش روستایی و سامان های بی بهره ی کشور: «نباید یک ثانیه پروژه‌هایی که دولت چهاردهم شروع می‌کند، عقب بیفتد؛ چراکه مبنای کار این دولت صداقت و عمل به وعده‌هاست»
برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» ششم دی ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش و پارسی نویسی درخورِ نخستین گزاره از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
ویدئوی پیوست: شما کژ می نشینید تا راست بگوزید و گناه آن را بگردن این یا آن استان بیفکنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر