می بینی الاغعلی؟! بنشین روز و شب، وخت و بیوخت، الی ماشاء الله برای سیدالشهدا و زهرا و زینب و سکینه و رقیه سینه بزن؛ اشک بریز و از مناقب داشته و نداشته شان پرچانگی کن؛ ولی از روز و روزگار توده های مردم رو بمرگ و نابودی و کارگرانی که هر روز زیر چرخ دنده های نظامِ سگ مذهبت به لقاء الله می پیوندند، هیچ مپرس و مگو! در کنارِ شنید و شنودها اینگونه نمونه ها را نیز هر از گاهی به عرض مبارک و میمونت می رسانند؟ روشن است که نه! خاطر رهبر عالیقدر که نباید از شنیدن و دیدنِ پرخاش های «عوام النّاس» به تنگ آمده، مُکَدَّر شود.*
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۳
* ... اما
آن بزرگانِ صاحب توفیق كه وجودشان به زینت حلم و وقار مُزَیّن است، اگر هزاربار،
مجموع اتباع او را در برابر او كون بدرند، سر مویی غبار بر خاطر مبارك او ننشیند.
لاجرم چندانكه زنده است، مرفه و آسوده روزگار بسر می برد. او از اهل و اتباع خشنود
و ایشان از او فارغ و ایمن؛ اگر وقتی تهمتی به او رسانند، بدان التفات ننماید و گوید:
گر سگی بانگی زند در بام كهدان غم مخور!
جاودانه عُبید زاکانی
https://www.behzadbozorgmehr.com/2016/02/blog-post_44.html
ویدئوی پیوست: از روز و روزگار توده های مردم رو بمرگ و نابودی هیچ مپرس و مگو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر