«الان که رئیس جمهور هستم هم حاضرم کارگری کنم و افتخار می‌کنم که این کار را انجام دهم. اینطور نیست که بگویم شما کار کنید و ما بعد می‌آییم؛ اول خودم می‌روم؛ شما هم بیایید.» (برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» ششم دی ماه ۱۴۰۳)
آن کون گنده را بلند کن و پیشگام شو تا سرمشقی برای دیگر خرموش های ریز و درشت پروار شده باشد. برای شکم صاحب مرده ات هم خوب است؛ آسوده تر می رینی و بدرد یبوست ناصرالدین شاهی که تنقیه شدن را هم خوش نداشت، دچار نمی شوی. وخی! وخی! «برو کار میکن، مگو چیست کار»! بهتر از تمرگیدن و شکم پر کردن و توی سر خود زدن است؛ هم اکنون، کسی تلنگری هم به تو نخواهد زد؛ تنها باید کمی بیش تر هوای کونت را داشته باشی که انگشت کسی خدای نکرده راهی آنجا نشود؛ «دشمنان» هر جای سوداگران و مفتخواران را نشانه گرفته باشند، تو باید هوای همین یکجا را داشته باشی. افزون بر این، نه بالاتر از سواد آخوندی ناچیزت سخن بگو و نه پا در جای پای کارپردازِ کاردپزشک پرچانه بگذار. وخی! وخی!
ب. الف. بزرگمهر دهم دی ماه ۱۴۰۳
حسن خمینی: خدا نکند پرچم بیفتد! آنگاه رفقای دیروز هم سنگ می‌زنند
حسن خمینی در دیدار شورای مرکزی حزب موتلفه:
خدا نکند پرچم بیفتد! آنگاه رفقای دیروز هم سنگ می‌زنند.
در این شرایط چه باید کرد؟!
نباید به دروغ بگوییم وضع خوب است؛ اما باید بگوییم ما می توانیم از این وضعیت پله‌ای برای حرکت رو به جلو بسازیم؛ هزار مشکل داشته ایم، اما می توانیم. امروز مهم ترین نقطه هدف در ملت ما امید است. اگر امید ما [را] بکشند، ما مرده ایم. هر ملتی با امید زنده است. در طول یک مسیر، عصبانیت و ناراحتی هست؛ اما انسان سریعا باید توانایی خود را بازآفرینی کند. دشمنان امید مردم را هدف گرفته اند؛ اما در عین حال بر اشتباهات هم نباید چشم بست. اشتباه حکومت های حزبی در شوروی کمونیستی همین نقطه بود که اشتباهات خود را توجیه می کردند. کسانی که در سطح ملی یا حزبی کار جمعی می کنند، نباید بر روش ها اصرار کنند. روش ها ممکن است اشتباه باشد؛ فقط آرمان هاست که تغییر نمی‌کند. باید از مجموعه خرد جمعی کشور استفاده کرد تا این حرکت تداوم یابد.
برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا» ششم دی ماه ۱۴۰۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر