«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ دی ۸, شنبه

آیا این سخنان و پوزش خواهی «ملیجک» برای فاتی تنبان می شود؟

بدون سمتگیری اختسادی ـ هازمانی درست و درمان، هر کار نیکی هم که به انجام برسانید، آب در هاون کوبیدن خواهد بود؟  

خاله خان باجی! خوب که چه؟۱ گیریم چنین باشد که می گویی؛ ولی آیا این سخنان و پوزش خواهی «ملیجک» که روشن نیست از کدام مردم پوزش خواسته، برای فاتی تنبان می شود؟ از مردمِ برق دزد دست اندر کار رمزارز بگو! از نفت گزافی که مردمی نفتخوار هر روز آن را بالا می کشند و کسی هم نمی تواند به آن ها بگوید بالای چشم تان ابروست بگو! از هزاران درد بی درمان، نانی که از سفره ی توده های میلیونی مردمی ناتوان شده پر کشیده، بگو! آیا کمی هم شده با خود اندیشیدید که بدون سمتگیری اختسادی ـ هازمانی درست و درمان، هر کار نیکی هم که به انجام برسانید، آب در هاون کوبیدن خواهد بود؟۲ نمونه ای از «نخستین گام در سمتگیری درست اختسادی ـ هازمانی بسود توده های مردم و نیرو گرفتن اختسادی ملی» پس از شکست رژیم راستگرای برزیل و دوباره روی کار آمدن «لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا» را نیز یادآور می شوم که نمی دانم کار را چگونه پیش برده و تا چه اندازه در پیگیری آن کامیاب بوده اند:
لولا جلوی خصوصی شدن شرکت های دولتی برزیل را گرفت.

تارنگاشت برزیلی «جی ۱» امروز گزارش داد که مِهتَرِ‌ جمهوری تازه بازگشته ی برزیل: «لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا» برنامه‌های فروش هشت کلان شرکت دولتی از آن میان «شرکت نفت پترولئو برازیلیرو»، بیش تر نامور به «پتروبراس» را از میان برداشت. کنار نهادن شرکت های دولتی از سیاهه ی فروش دارایی های دولتی (دستپخت دولت راستگرا و تبهکار پیشین)، یکی از نخستین کارهای وی بشمار می آید. وی گفت:
«بانک های دولتی و شرکت های نفتی بزرگ مانند پتروبراس نخشی کلیدی" در چرخه اختسادی تازه بر دوش خواهند داشت.»۳ (بنیاد داده ها برگرفته از «آرتی»  ۱۳ دی ماه ۱۴۰۱)

نکته ی برجسته ی دیگری را نیز برای «ملیجک» که چشم به آن سوی شاخاب پارس دارد و دیگرانی که همیشه مرغ همسایه برای شان غاز است و از آن میان، نمونه هایی چون مالزی چشم شان را گرفته و می پندارند که خواهند توانست به یاری «یانکی» ها، انگلیس و برخی دیگر کشورها همان راه رویش اختسادی را پی گیرند، یادآور می شوم که پیش تر نیز درباره ی آن نوشته ام:
در کشوری که انقلاب توده ای بسیار بزرگی در آن رخ داده، نمی توان چنان راه های رویشی بر بنیاد «رِفُرم» و بهبودهای اختسادی ـ هازمانی در چارچوب ساختار اختسادی دست نخورده ی پیشین را به پیش برد و به سرانجامی شایسته رساند؛ اگر چنین کاری شدنی بود، در همان دوره ی کارپردازی «اُم الفساد والمفسدین»: اکبر نوقی بهرمانی (نامور به نام ساختگی «هاشمی رفسنجانی») شده بود. این نیز بماند که نه جنان اختسادهایی، زمینه ی استواری برای پیشرفت در کشورهای خود پدید آورده و بخش بزرگی از آنچه درباره شان گفته شده و می شود، آوازه گری های رسانه های امپریالیستی و نوچه های آن بوده و همچنان هست؛ و نه در میهن بخت برگشته مان ـ تا اندازه ای به همان شَوَند ـ  پیشرفتی حتا در چارچوب رِفُرمیستی آن به انجام رسیده است.

اگر ریگی به کفش نداشته باشید، ملیجک بازی و چاچول زبانی را کنار می نهید و بزبان گوش آشنای خودتان، راست و حسینی با تبهکاری های گسترده ی اختسادی و سیاسی و اینا بزبان آن چلاغعلی نادان که در اینجا به آرش بسیاری چیزهای دیگر است به نبرد برمی خیزید یا چنانچه توان آن را ندارید، رُک و پوست کنده، هستینگی (واقعیت) آنچه می بینید را برای توده های انبوه مردم بازگفته، کناره می گیرید. به شما دستینه (امضاء) می دهم که همین توده ها که مشتی خرموش دستِکم شان می گیرند به اندازه ای از هوشمندی برخوردارند که کوچک ترین گام درست را می بینند و به پشتیبانی آن پا به میدان می نهند. دیگر خود دانید: این گوی و این میدان!

ب. الف. بزرگمهر   هشتم دی ماه ۱۴۰۳

پی نوشت:

۱ ـ مهاجرانی: پزشکیان نخستین رئیس جمهوری است که از مردم عذرخواهی کرد

سخنگوی دولت با اشاره به عذرخواهی رئیس دولت چهاردهم از مردم بخاطر ناترازی های انرژی در کشور، گفت: برای نخستین بار در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران بود که دکتر پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور از مردم عذرخواهی کرد، این اتفاقی مهم و نشان از بزرگی درون آدمی است.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  سوم دی ماه ۱۴۰۳

۲ ـ «... سخن بر سر چشم و ابروی اقتصاد ایران نیست؛ سخن حتا بر سر دادن الگوی اقتصادی شایسته نیز در پله ی نخست نیست؛ سخن بر سر سمتگیری اقتصادی ـ اجتماعی است. نخست و پیش از هر کاری باید روشن نمود که به کدام سو باید سمتگیری نمود! آیا این سمتگیری، بسوی اقتصادی برنامه ریزی شده و هدفمند بسود زحمتکشان و توده های سترگ میلیونی مردم است یا تنها در چارچوب تنگ منافع سرمایه داری بازرگانی و دلالی و سوداگری است؟ باید حتا به گذشته برگشت و زمینه های اقتصادی ـ اجتماعی انقلاب را بررسی و بازبینی نمود. آیا راهی که بویژه از دوره ی ریاست جمهوری رفسنجانی به این سو پیش گرفته شد، همان سیاستی نیست که در دوره ی شاه گوربگورشده دنبال می شد؟ پاسخ آن بیگمان آری است و نیازی به اقتصاددان بودن نیز نیست که آن را دریابی. سپس باید از خود بپرسی، اگر چنین است، پس برای چه انقلاب شد؟! آیا تنها برای اینکه چادری به روی آنچه بود کشیده شود تا مثلن اسلامی شود؟! می بینید که اینگونه نیست. پس از پاسخ درست به این پرسش است که باید طرح های آمایش ملی ریخت؛ الگوی اقتصادی ساخت و ...؛ وگرنه همه ی ادعاها و حتا انتقادهایی که به خرده ریزها می پردازد و کار را برپایه علمی استوار نمی کند، راه به جایی نمی برد.»

برگرفته از یادداشتِ «سخن تنها بر سرِ خورد و بُرد سرمایه نیست؛ سخن بر سرِ خواری و سرافکندگی ملّی است!»  ب. الف. بزرگمهر   ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/04/blog-post_4752.html

همچنین گنجانده شده در یادداشت زیر که «... برخی از دست اندرکاران آگاه تر را به اندیشیدن بیش تر وادارد تا شاید به چرایی بن بستِ راه پیموده شده، از آن میان به سپارش و دستورِ «صندوق جهانی پول» و «بانک جهانی» که کار را به روز و روزگار بیم برانگیز کنونی از هر سویه کشانده و پیگیری آن به فروپاشی ایران زمین و گسست پیوندهای تاریخی دیرینه ی خلق های باشنده در این آب و خاک خواهد انجامید، پی برده و اندیشناک شوند.»

«سخنانی نه چندان نادرست؛ ولی نارسا در چگونگی سمتگیری اختسادی ـ هازمانی»  ب. الف. بزرگمهر   سوم دی ماه ۱۴۰۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/12/blog-post_47.html

۳ ـ نخستین گام در سمتگیری درست اختسادی ـ هازمانی بسود توده های مردم و نیرو گرفتن اختسادی ملی برداشته شد؛ به پیش لولا! به پیش برزیل!

لولا جلوی خصوصی شدن شرکت های دولتی برزیل را گرفت.

تارنگاشت برزیلی «جی ۱» امروز گزارش داد که مِهتَرِ‌ جمهوری تازه بازگشته ی برزیل: «لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا» برنامه‌های فروش هشت کلان شرکت دولتی از آن میان «شرکت نفت پترولئو برازیلیرو»، بیش تر نامور به «پتروبراس» را از میان برداشت. کنار نهادن شرکت های دولتی از سیاهه ی فروش دارایی های دولتی (دستپخت دولت راستگرا و تبهکار پیشین)، یکی از نخستین کارهای وی بشمار می آید. وی گفت:
«بانک های دولتی و شرکت های نفتی بزرگ مانند پتروبراس نخشی کلیدی" در چرخه اختسادی تازه بر دوش خواهند داشت.» (بنیاد داده ها برگرفته از «آرتی»  ۱۳ دی ماه ۱۴۰۱)

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ دی ماه ۱۴۰۱

https://www.behzadbozorgmehr.com/2023/01/blog-post_68.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!