«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ دی ۲۱, جمعه

کاریای ما پاسداری از همین تکه خاک به هر بهایی است

برای دستیابی به همین تکه کوچولو از خاک روسیه،* هزاران سرباز ما جان خود را از دست داده اند. کاریای ما پاسداری از همین تکه خاک به هر بهایی است؛ وگرنه، چیزی در دست نداریم که بِرُخ خداوندان آمریکایی و انگلیسی و اروپایی بکشیم و به داد و ستد بگذاریم.

از زبان این بچه پرروی تُفاله و ابزار دست «یانکی» ها و گروهبندی همراهش:  ب. الف. بزرگمهر  ۲۱ دی ماه ۱۴۰۳

* بخشی از «کورسک»



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!