«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ دی ۱۶, یکشنبه

آخ! کاش می شد یک گردن آویزِ آزادی هم بگردن دُردانه پسرم می آویختم

«پرزیدنت بادبادی» در اندیشه با خود:
این یوزپلنگ ماده کم تر از آن گاومیش که بزودی جایگزین من می شود، نیست. افسوس که در همچشمی با وی برای دستیابی به مهتری جمهوری شکست خورد؛ وگرنه، جنگ جهانی راه می انداخت و کار با خرس روسی و پاندای چینی را یکسره می کرد ... آخ! کاش می شد یک گردن آویزِ آزادی هم بگردن دُردانه پسرم می آویختم؛ افسوس! همینکه توانستم در این جایگاه گند و گه کاری هایش را ببخشم تا زندانی اش نکنند، هنر کردم؛ گرچه، گاومیش و دوستانش، دست شان برسد، آماده اند گُل پسرم را روی چهارپایه ی الکتریکی نشانده، جگرمان را خون کنند ...  

ب. الف. بزرگمهر   ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳ 

***

جو بایدن [بخوان: «پرزیدنت بادبادی»] ، مِهتر جمهور «ایالات متحد» [بخوان: «یانکی» ها]، در واپسین آیین پیشکش «گردن آویز آزادی» مِهتریِ جمهوری که برترین نشان شهروندی «ایالات متحد»  است، این نشان را به ۱۹ تن پیشکش نمود.

در آیینی که شامگاه شنبه ۱۵ دی در کاخ سپید [بخوان: کاخ روسیاه] برگزار شد، بایدن «گردن آویز آزادی» را از آن میان، بر گردن «هیلاری کلینتون» وزیر برونمرزی پیشین «یانکی» ها ... و «جرج سوروس» میلیاردر و نیکوکار نامدار (!)[بخوان: ویژه کار کودتا در کشورهای پرآشوب زیر نام انقلاب هایی رنگی پنگی] آویخت.

بنیاد داده ها برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  به تاریخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳ با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!