«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ دی ۱۲, چهارشنبه

نمی خواهی درباره ی راه و چاه پرچانگی کنی؟

ناز بشی الهی! موش نخوردت انشاء الله! نمی خواهی درباره ی راه و چاه پرچانگی کنی؟ خدای نکرده، مانند «برادر پنجسیری» که بجای باختر به خاور شلیک کرد و هواپیمای مسافربری را هم بجای هواپیمای جنگی گرفت، شما جاده ها و دالان های خاور و باختر را با هم قاتی نکنی که خلق الله و علی الخصوص برادران مکتبی سر از ناکجا آباد در آورده، زبانم لال پیر و پیامبر و الله را بباد ناسزا بگیرند. می دانی که «هم خاور و هم باختر»، درست بسان هم خر، هم خرما یا بدتر از آن، «هم شرقی، هم غربی»* شدنی نیست و پیامد آن، هر بار خرغلت زدن از این سو به آنسو و باز هم روز از نو و روزی از نوست. انشاء الله چشم و چال تان از هرگونه آسیب و گزند آسمانی و زمینی در پناه بماند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ دی ماه ۱۴۰۳

* «... پس هم شرقی، هم غربی، جمهوری نیرنگی!»  ب. الف. بزرگمهر    نهم اَمرداد ماه ۱۳۹۴

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/08/blog-post.html

ویدئوی پیوست: نمی خواهی درباره ی راه و چاه پرچانگی کنی؟



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!