... و من با خود می اندیشم: «آن روز» بجای خود؛ در این باره بویژه سخن از همین امروز است.
اینک زمان کرداری درنگ ناپذیر و ببار نشاندن بیانیه ها و سخنرانی هاست؛ باید با همه ی نیرو و با پکپارچگی هر چه بیش تر پا به میدان نهاد و توده های مردم را به پرخاشی گسترده فراخواند.
از پند و اندرزگویی و یاسین خواندن بگوش خرموش هیچ نگویم، بهتر است.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!
ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!
ب. الف. بزرگمهر ۲۳ دی ماه ۱۴۰۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر