«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اسفند ۸, چهارشنبه

برجسته ترین تبهکار شناخته شده ی تاریخ جهان که روی آتیلا و چنگیز خان را سپید نمود

برجسته ترین تبهکار شناخته شده ی تاریخ جهان که روی آتیلا و چنگیز خان را در خونریزی و ددمنشی سپید نمود. «بنیامین نتانیاهو» یا کوتاه و فشرده و گویاتر همانا «نادان یابو» نیز در خونریزی و ددمنشی در رده ی همان ها جای می گیرد؛ گرچه، تبهکاری گوش بفرمان «یانکی» ها!

آیا آنروز را گواه خواهیم بود که همه ی این ها از آن میان، لات بی همه چیز «یانکی»: «دونالد ترامپ» که این روزها دمکرات تر از همه ی "دمکرات" ها شده و سرگرم پَختنِ سرِ «خرس نادان و مهربانِ روسی» و نرم کردنش در همداستان شدن با «یانکی» ها و روبهکان و شغال های اروپایی برای پاسداری از جای پای پلیدشان در آن سرزمین تکه پاره با نام ساختگی «اوکراین» است، همگی به دادگاه جهانی رسیدگی به تبهکاری های جنگی از سوی ملت ها و خلق های جهان سپرده خواهند شد؟

 ب. الف. بزرگمهر   هشتم اسپند ماه ۱۴۰۳

زیرنویس پرتور:

آدولف هیتلر، پیشوای آلمان نازی در زندان «جمهوری وایمار» (۱۹۱۸ـ ۱۹۳۳) کمی پیش از آنکه در آلمان نیرو یافته و پشتیبانی گسترده و دست و دلبازانه ی سرمایه داری امپریالیستی در انگلیس، فرانسه و خودِ آلمان که از گسترش شتابان اندیشه های کمونیستی سراسیمه شده بودند را توشه ی راه خود برای رسیدن به فرمانروایی بر کشوری از دیدگاه تاریخی وامانده و خودبرتربین کند که در برابر پروراندنِ گل های سر سبدی جهانی چون کارل مارکس، فریدریش اِنگلس، برتولت بِرشت، بتهوون و شماری دیگر از بهترین فرآورده های جهان، همواره به زورگویی و چنگ اندازی به این یا آن کشور بویژه روسیه و در دورانی تازه «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» سرگرم بوده و با همه ی شکست هایش، همچنان این خوی و سرشت را در نهاد خویش نهفته دارد.

ب. الف. بزرگمهر   هشتم اسپند ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!