«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اسفند ۱۰, جمعه

... درنیافتم یهویی چگونه «کمونیست خداپرست» شدم

«مارکسیست ـ لنینیست بودم»؛ ولی درنیافتم یهویی چگونه «کمونیست خداپرست» شدم!*

ب. الف. بزرگمهر   هشتم اسپند ماه ۱۴۰۳

* برگرفته از ترانه ای گویای روز و روزگار «سوسیالیست» ها و «کمونیست» های شرمگین پیشین؛ گنجانده شده در یادداشت «درد دلِ ꞌسوسیالیستꞌ ها و ꞌکمونیستꞌ های شرمگین پیشین»  در پیوند زیر:

https://www.behzadbozorgmehr.com/2025/02/blog-post_87.html

پرتور پیوست، برگرفته از یادداشت: «قلبم گواهی می دهد که فیلت هیچگاه یاد هندوستان نخواهد کرد»  ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ اَمرداد ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/08/blog-post_0.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!