«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اسفند ۴, شنبه

ننگ و نفرت بر رژیم پوسیده و سزاوار سرنگونی دزدان اسلام پیشه

ننگ و نفرت بر رژیم پوسیده و سزاوار سرنگونی که چنین روز و روزگار ناگواری برای توده های مردم پدید آورده اند. این پرستاران* همان ها هستند که با دستانی تهی از ابزارهای بایسته به یاری بیماران گرفتار آن اپیدمی مرگبار شتافته و بسیاری شان گرامی جان خویش را از دست دادند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!

ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!

ب. الف. بزرگمهر   چهارم اسپند ماه ۱۴۰۳

* در اثر مهاجرت و ترک شغل پرستاران نصف استاندارد جهانی نیرو داریم/ پرستارانی داریم که در خودرو زندگی می‌کنند

محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار:

ـ در اثر مهاجرت و ترک شغل پرستاران نصف استاندارد جهانی نیرو داریم. سازمان بهداشت جهانی می‌گوید اگر از نرخ کف و زیر حد استاندارد ۳ پرستار به ازای هر هزار نفر جمعیت کمتر باشد، با مرگ و میر بیشتر بیماران مواجه خواهیم بود. این درحالی است ما به ازای هر هزار نفر جمعیت، کمتر از ۱.۵ نفر پرستار داریم.

ـ برخی از پرستاران فعلی ما از شهرستان به تهران آمدند و به دلیل شرایط مهاجرت بین استانی در کار خود باقی ماندند. متاسفم که این موضوع را به شکل مستند عرض می‌کنم که برخی از این پرستاران فاقد مسکن بوده و برای آنکه کرایه منزل ندهند، چند شیفت کار می‌کنند و در ساعات استراحت خود، در خودروی شخصی می‌خوابند. آنان حتی برای استحمام نیز از حمام بیمارستان استفاده می‌کنند و به نوعی در شرایط آوارگونه زندگی می‌کنند.

برگرفته از «تلگرام»   چهارم اسپند ماه ۱۴۰۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!