پیشکش به آن شازده نُنُرِ سوته دل با آرزوهای خام دست نیافتنی در سر!
آن هنگام نیز آماج نوشته ام همین توله سگ بود که چنانچه هنوز شاید نمی دانست که ابزار دستی بازیچه ی «یانکی» ها و همدستان شغال سرشت آن در پدیداری هرج و مرج و بهم ریختن مرزبندی های طبقاتی برای جلوگیری از نیرو گرفتن «طبقه کارگر» و دیگر زحمتکشان پیرامون آن در میهن مان بیش نیست؛ امروز نیک می داند یا باریک تر: باید دیگر دانسته باشد؛ وگرنه، گاگول نوکرِ سر به هوایی بیش نبوده و نخواهد بود.
سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در جنگی ساز و برگ یافته به جنگ ابزار!
برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر!
ننگ و نفرت بر همه ی رژیم هایی که به هر شوند سودجویانه و کوته بینانه از رژیم تبهکارِ دزدان اسلام پیشه ی ننگ ایران و ایرانی پشتیبانی می کنند!
ب. الف. بزرگمهر ۲۳ اسپند ماه ۱۴۰۳
... حتا اگر همه مرا به رهبری خود بپذیرند!
پیر هم که بشوم، بیش از ننه ام از کارِ جهان سر در نخواهم آورد؛ حتا اگر همه ی گوشتخوران و درندگان مرا به رهبری خود بپذیرند.
از زبان آن توله: ب. الف. بزرگمهر ۲۸ اردی بهشت ماه ۱۳۹۴
https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/05/blog-post_64.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر