«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ اسفند ۱۱, شنبه

بخش‌هایی از نامه‌ی جان جانان و مایه ی سربلندی کردستان و ایران: زینب جلالیان

بخش‌هایی از نامه‌ی زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی دادباخته به زندان ابد از زندان کانونی (مرکزی) یزد به تاریخِ هفتم اسپند ماه ۱۴۰۳

برگرفته از «تلگرام»  ۱۱ اسپند ماه ۱۴۰۳ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

ویدئوی پیوست: بخش‌هایی از نامه‌ی جان جانان و مایه ی سربلندی کردستان و ایران: زینب جلالیان



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!