رخس و آواز زیبا، دلنشین و شادی برانگیز مردم مهربان بوشهر،* گونه ای دهن کژی در نشیب تنگدستی بیمانند تاریخی که رژیمی آدمکش، فرهنگ ستیز و در ستیز با هر آنچه بویی از زندگی می دهد به توده های مردم ایران گرانبار نموده و حتا چنانچه به شوندهای سیاسی ناگزیر به برگزاری نوروز، این جشن باستانی نشانه گذارِ ایرانیان در گستره ای پهناوری از جهان، می شود، تنها به نمایشی دربسته برای نمایندگان سیاسی چند کشور پیرامون ایران بسنده می کند.
ب. الف. بزرگمهر یکم فروردین ماه ۱۴۰۴
* رخس چوپی بوشهر با ساز بومی نِی انبان
برگرفته از «تلگرام» ۳۱ شهریور ماه ۱۴۰۳
https://www.behzadbozorgmehr.com/2024/09/blog-post_81.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر