پرچمی با کژدم ریده بر آن، برای ایران و ایرانی هیچ بالندگی بهمراه نداشته و نخواهد داشت

اگر به بلندایی از زمین تا ماه نیز باشد، دیدن پرچمی با کژدم ریده بر آن، برای ایران و ایرانی هیچ بالندگی بهمراه نخواهد داشت؛* توده های مردم ایران، سرانجام آن کژدم را زیر پا له خواهند نمود و به انگیزش و نشانه ی باستانی بودن سرزمین خود،** پرچم سه رنگ خود بی هیچ جَک و جانور درنده و گزنده و خزنده ای برخواهند افراشت که شایسته ی کشور خودشان باشد؛ پرچمی خورشیدنشان بسان پرچم کردستان بزرگ بی هیچ شیر و شمشیر ریشخندآمیز در کف آن.

این نکته را نیز باری دیگر بیفزایم که کاربرد «ایران اسلامی»، خوار شمردن و فروکاستنِ فرهنگ دیرینه و نشانه گذار ایران در جهان بیش نبوده و نیست:
تفی سر بالا که بر دستار و چهره ی پر ریش و پشم نرینه ها و چادر چاقچور و بقچه های مادینه های تان فرود آمده و تا هنگام سرنگونی تان باز هم فرود خواهد آمد!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۴

* بزرگترین پرچم ایران اسلامی در تهران به اهتزاز درآمد

ـ مدیرعامل منطقه گردشگری عباس‌آباد گفت: براساس توافقات صورت گرفته‌ با مجمع گردشگری سازمان ملل متحد امسال میزبان رویداد بین‌المللی مجمع گردشگری شهری خواهیم بود.

ـ بزرگداشت امروز بار دیگر تاکید بر این مهم دارد که نظام جمهوری اسلامی [ننگ ایران و ایرانی!] متعلق به همه ایرانیان است و امروز در این مراسم با شکوه پرچم ایران در ستونی به ارتفاع ۱۵۰ متر و در بلندترین نقطه منطقه عباس آباد به اهتزاز در می‌آید و ما بار دیگر با حس غرور به تماشای این اهتزاز خواهیم نشست.

برگرفته از «تلگرام خبرگزاری خرموش نشان ایر و اینا»  ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۴ (بختی برای ویرایش این گزیده گزارش نداشتم.)

** تا آنچا که می دانم، ایرانیان باستان بگمان بسیار به شوند همریشگی تاریخی، آیینی و فرهنگی خود با هندوستان تا پیش از یورش تازیان که «نظام جمهوری اسلامی خرموش ها» از دیدگاه تاریخی، برجای مانده ای از آن بر این سرزمین کهن بیش نیست، از نخش کردن جانوران درنده و گوشتخوار بر پرچم های خود خودداری می ورزیدند.  ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۴